>
LETERSISHQIP

Ti Dhe Unë

-Të dua!
-Po e thua të vërtetën?
-Jo se ndjej!
-Të urrej!
-Edhe kjo gënjeshtër?
-Jo këtë vërtet po e them!

-Tu luta!
-Nuk vlen pert mua!
Je krejtësisht e huaj.
-Më ndjen?
-Jo aspak. As që i’a vlen!
S’më kujtohet as emir yt!
-Por lotët e mi kur ti ike të kujtohen?
-Jo. As ata nuk i mbaj mend!
-Po dhimbjet e mija kur ti nuk ishe këtu?
-Nuk e dija që edhe këto nuk i’a vlenin!

-Atëhere pse më mban?
Zemrën time pse e mban peng?
Më lër të shkoj.
Nuk kam më dëshir të rri me ty .
Dua të iki larg. Sikur ti.
Nuk dua të të shoh.
Mbaj kujtimet. Nuk më nevoiten.
Vetëm më lër të qet .

-Jo. Ndal !
Nuk mund të ikësh!
Çfarë të bëj unë pa ty?
Më mjaftojn vuajtjet që kam kaluar.
Të dua, por nuk di se si ta them.
Të urrej sepse të dua.
Lutjet e tua ishin lotë për mua.
E lotët e tu ishin shiu,
Që më shoqëronte me vetmin.
Dhimbjet e tua.
Janë plagët e mija.
Të mbaj sepse të dua.
Sepse një pjes e zemrës time,
Je ti.
Prandaj jetoj.
Jetoj me shpresën se do të dua përgjithmonë.

DËRGOI: