Vuna vehten në mundime
Për hatër të dashunisë.
I: Nuk më dhe asnjë premtim-e, aman!
More nuri i bukurisë. :I
Në dy faqet më ke nga nji pikë
Vajzë e re moj me kimet.
Eja afër mos më ik-e, aman!
Më shikjon e nuk më flet.
Po t’këndoj nji kangë të re
Për me t’thanë sa fort të du’.
E di mirë se si më le, aman
E sa shpejt më ke harru’.