Kthimi Me Kokë Mbrapa
Iku si shumë të tjerë edhe ky behar,
Dhe u çmalla me shtëpi e gurë.
Mes vendlindjes e mërgimit të ndarë,
Për këtë plagë, këto vargje i thur.
Po kthehem me lot në sy duke qarë,
Dhe jam i mbushur plot trishtim.
Ketë rrugë me lot e kemi larë,
Sa herë që kthehemi në mërgim.
Kthehemi me kokën mbrapa,
Udhëtimi më i vështirë i çdo viti.
Kujtimet i mbajmë të larta,
Se me ato na mbahet gjallë shpirti.
Dhe u çmalla me shtëpi e gurë.
Mes vendlindjes e mërgimit të ndarë,
Për këtë plagë, këto vargje i thur.
Po kthehem me lot në sy duke qarë,
Dhe jam i mbushur plot trishtim.
Ketë rrugë me lot e kemi larë,
Sa herë që kthehemi në mërgim.
Kthehemi me kokën mbrapa,
Udhëtimi më i vështirë i çdo viti.
Kujtimet i mbajmë të larta,
Se me ato na mbahet gjallë shpirti.
Më shumë nga Shefik Arifi
- Lëvdata Të Bën Me Krahe
- Bijë, Nuse Nuk Të Pashë
- Mate Fjalën
- Më Thosh Zemra: Mos U Ngut!
- Në Vargje Fshehur
- Shkurtoje Kohën!
- Erdhe Si Gjysmë E Hënës
- Më Mirë Më Qani Të Gjallë!
- Me Rrezet E Diellit Notoj
- Ndarja Për Së Gjalli
- I Them Hënës
- Ti Qesh Me Ëndje
- Zjarri I Shpirtit
- Dallgëve Mos Iu Dorezo Kurrë!
- Do Të Jetë Vonë
- Pse Qahemi Kot
Komente 0