Mos më pyet se, kush jam,
Si më quajnë, Prej nga vij,
Ku jetoj, dhe, a kam shtëpi,
Të pëlqefsha më thuaj po
Por rri mendo!

Të gjithë më thonë se jam Boem
Ashtu më thuaj edhe ti
Sot për nesër unë jetoj
Nuk mendoj për asgjë tjetër, sikur ti

Shikoj jetën drejtë në sy, e ajo mua më perqësh
Ironia e saj më ushqen
Kjo për ty është rrugë e vështirë
Jetë e kotë, utopi
Mungesa e avanturave të brenë

Tash kuptove se kush jam
Si më quajnë, prej nga vij,
Ku jetoj dhe, a kam shtëpi
Të pelqefsha më thuaj po
Por prap mendo

Ti ke jetën dhe botën tënde
plotë dëfrime, e gosti
Grimi, kremi dhe parfumi
Ëndrrat 17 vjeqare të mashtrojnë

Shikoj jetën drejtë në sy, e ajo mua më perqësh
Ironia e saj më ushqen
Kjo për ty është rrugë e vështirë
Jetë e kotë, utopi
Mungesa e avanturave të brenë


Ky tekst u dërgua nga  valbona
DËRGO