Nuk ka dite, nuk ka nate,
pa menduar une per ty,
i jetoj castet, krejt nen ankth,
me vret ndergjegja, s'guxoj te t'shoh me sy.

Gjysma e fajit ty te takon,
pse s'me tregove cka te ka munduar,
une e theva sjelljen bonton,
u nguta, te ndeshkova, duke te t'injoruar.

Dyfish gjynah kam bere me ty,
si t'ja bej tash, spo muj t'ja fali vetes,
e urrej tash veten, se jam shendrru ne sozi,
vec hija eshte e imja, shpirtin ma djeg kujtesa.

Me thuaj se me fal, te lutem me kupto,
une jam po ai djale, qe per ty jepte jete,
mendova se isha i tradhtuar, e kjo nuk eshte dosido
nga dikush qe e doja me shume se veten.