Nje shporte me lule ne nje kand t'dhomes
me rrin si truproje e kujtimeve te mija,
sa here humbas ne mendime, ato me kujtojne
diten qe m'i dhurove, do me duash dhe nga largesija.

I shikoj me meri, e her me dashuri,
kur ndjej mungesen tende shporta turperohet,
ma lexon mendjen, e shkrejta krej aromali
kundermon qdo kand te dhomes, nga lulet e shportes.

Ah!Sa gjethe e lule qe ka ne kete shporte!
ne zemren time ka po aq lumturi, por dhe lot,
pa te jam e humbur, me shikim u lutem luleve,
mua mos t'me harroj, e pres prane shportes ulur.