Lulja e jote me eshte thare,
per kujtim qe ma dhane,
Une me lot po e ujis,
emrin tend e peshperis.

Kete poezi e shkruj me vaj,
aty i shoh syte e saj,
sikur dojne te me tregojne,
se prap me dashuron.

Dua te bertas me ze te qaj,
e di se une kam me shum faj,
dua ti rend prej nga pas,
me shishe Skenderbe konjak.