Në rrugën pa drita, pa fjalë si ti
Dua të hidhem sot

Me mure që zgjaten, që nuk flejnë dot
Unë prapë jam mbushur plot

Me këmbët që dridhen, që s’kanë më frikë
Unë sot nuk ndalem dot

Me fjalët e fundit, pa fund si ti
S’dua të kthehem sot
S’dua të kthehem sot

Dhe kur nata të fillojë të flasë
Të më marrë dhe me dhunë të më nxjerrë jashtë
Mes dhjetëra gotash nuk dua më të shoh
Nata prishet nesër është “Katastrofë”

Në rrugën e errët në gjumë si ti
Unë nuk do të shtrihem dot

Të gjitha i fsheha thërrita fort
Ti mos u kthe prapë sot