Kur flas gjuhën e durimit
Flas me ndjenjat e trishtimit
Dhe kur në heshtje flas
E marrë lapsin dhe bërtas

Letra shkretë mbetet viktimë
Herë e shaj herë e bëj vrimë
Herë e puth herë e perqafoj
Por më shumë e këshilloj

E kur flas ndonjë fjalë të rëndë
E di mirë që flas me vendë
Fjalën time mirë e peshoj
Dhe pse kurr s'e verësoj

Veç kështu letrën përdor
Herë i akullt herë si bor
Herë si diell herë si shi
Lapsi imë tregon vetmin

Kur flas gjuhën e njerëzisë
Tregoj moshë të pjekurisë
Fjala ime është trishtimi
Është heshtja dhe durimi