Po zbret ky diell dalengadale.
Nis ngjitet hena qe s'ka fjale.
Ne krahet e saj,zbret dhe ti.

Do t'vij prape sonte te flej me ty.
Ne syte e tu,te gjej pak qetesi.
Ne krahet e tua dua te jem
dhe naten ta pres me endren qe vjen...

Mbetem tek ty,leshuar.
Je diell,je hene,je yll,je univers.
Ne syte e tu une jam harruar
dhe bashke me ty,te dy
ne presim mengjes.
Kur jam prane teje
dhe fryma me mbet,
Sa dua te them
por fjalet si gje,
Rrahjet e zemres
4 ndjej dhe me shpesh,
Me djeg ti me sy
verbuar po mbes

Mbetem tek ty,,


DËRGO