Pardje në darkë tek rrija shtrirë përmbi divan
e qorollisesha sy - ngulur në tavan,
pashë atë lajm të hidhur në ekran…...
U zbeha…

Dhe shishen e uiskit morra pranë,
të merrja vetën desha pa derman,
kërkoja një përgjigje me aman!
U deha…

Ti pret të marrësh vesh pse isha zbehur!
Nuk di ç’ të them… akoma jam i dehur…