Sa kujtime kemi bashkë
sa shumë të dy ne jemi dashtë
çdo gjë në jetë të dy i ndamë
dhe në mes çdo gjë i lamë

Se sa netë rrija pa fjetur
kur kokën tek unë ke mbështetur
s'doja nga gjumi të zgjoja
në frymën tënde unë jetonja

A jetohet pa shpirt?
a duhen sytë kur s'ke dritë?
s mund të quhet jetë kjo?
kur s'ke pranë atë që do?

Nën këmbë më
është përmbytur bota
më zgjat dorën më shpëto

I them të gjithëve që jam mirë
dhe fshehur lotët kam fshirë
në këtë botë nuk ka njeri
të ma njohë shpirtin si ti

Ti nuk je të më fshish lotët
që më bien duke parë fotot
zemër shëruese e plagëve të mia
do të mbetesh ti dhe dashuria

A jetohet pa shpirt?
a duhen sytë kur s'ke dritë?
s'mund të quhet jetë kjo?
kur s'ke pranë atë që do?

Nën këmbë më
është përmbytur bota
më zgjat dorën më shpëto


Ky tekst u dërgua nga Eduart Nonaj
DËRGO