Έσπασε η μοναξιά μου μέσα στα μεσάνυχτα
και πετάχτηκα απ’ τον ύπνο με τα μάτια ορθάνοιχτα
το τηλέφωνο χτυπούσε σήκωσα τ’ ακουστικό
κι η φωνή που αγαπούσα με κομμάτιασε στα δυο

Αυτή η φωνή που μου μιλάει
και μες στο σώμα μου περνάει
μου σπάει μια αγάπη σαν κλωστή
ξέρω πως έχω γελαστεί
δεν είσαι εσύ
Αυτή η φωνή που τώρα λέει
ψυχρά αντίο και με καίει
ίσως μοιάζει δεν είσαι εσύ

Μου ’πες ότι νιώθεις μόνη κι η αγάπη χάθηκε
σαν λουλούδι μες στο χιόνι έσβησε μαράθηκε
Δεν πιστεύω όσα ακούω θα μπλεχτήκαν οι γραμμές
πέθαινες εσύ για μένα τ’ ορκιζόσουν μέχρι χθες

Αυτή η φωνή που μου μιλάει
και μες στο σώμα μου περνάει
μου σπάει μια αγάπη σαν κλωστή
ξέρω πως έχω γελαστεί
δεν είσαι εσύ
Αυτή η φωνή που τώρα λέει
ψυχρά αντίο και με καίει
ίσως μοιάζει δεν είσαι εσύ