Me hijen tende tretem
Une çdo nate vetem
Syte e tu ne terr me fshihen
Per ne te dy ka mbetur
Nje jete tjeter
Na pret atje ne prehje

Tani ti fle ne nje shtrat resh
Me engjejt prane si nje hyjneshe

Jeta vitet shpirt nje here mbarojne
Koha vdekja jane nje iluzion

Endrrat e mia ngjiten dhe vijne atje mbi re
Por ty s’te gjejne dhe fiken
Per dashurine s’mjaftojne ndoshta dhe njemijevjet

Krahe lus o zot te ngjitem
Ja une po vij dhe po trokas
Ne porten tende lart ne parajse

Jeta vitet shpirt nje here mbarojne
Koha vdekja jo nuk ekizisojne