Qeshte me mua? Me sfidon tinezisht heshtja!
Jam shternguar fort ne shpirt, sikur po mu afrohka ngadal vdekja!

Me vjen drritherim kjo ndjenje me duket sikur e perjetuar!
Kjo kohe nuk po kalon e mua me duket e vjetruar!

Habitem se si ditet duken shekuj, nderkohe kalojne muaj!
Kalojn shum e ca gjera nuk lodhen duke u perkujtuar!

Perderisa sot 1 vite pershkruaja endrren ne te cilen te kerkoja ty,
sot jam po e njejta por po shkruaj ate te pakte qe me mbet nga ti!!

Me mbeti vetem gjysma e zemres e djegur, ne hi e shendrruar...
se edhe kujtimet mi moren, mi treten vendet e harruara!

Ahh! Vendi kur me hodhe te parin shikim,
fshehu aq shum emocjone qe pritshin shperthim!

Me nostalgji shoh ato vende kur takoheshim,
era mi sjell fjalet kur dashurin njeri-tjeterit deftoishim...

Kam mall per enderren e ngroht nga e cila u zgjova...
Frikohem ne realitetin qe u mesova!!

Dikur...avujt e ftoft te mengjesit ngrohnin zemren time!
Shpresa ushqente shpirtin notoja ne enderrime!

Rrezet e diellit udhetonin pafundsisht ne hapesire!
Shkelqim ari dominonte drita e syve te mi!

Ndonese ky shpirt ende therret e therret,
e degjon imazhi yt dhe ende si shigjete embel ther!

Ne njesine me te frikshme kur aroma jote preke,
rrufeja ndez flake, oqeani vrullshem rreshqet!

Kujtim qe rikthehet reprize vetem per shpirtin...
ashtu i shkrete, struket si sekret i rrefimit me priftin!

Dua te qmendem andaj nuk mund ta mendoj dot,
se tashme shkuan sa muaj e plaga ime ende meson te belbezoj!

Asnje ndrryshim me i vogli nuk u shfaq,
komunizem i rraskapitur sundon i ngrat!

Strukur nen lotet renkon shpresa ime e marr-pa destinacjon
Pa shije te mbetur ne kerkim te melmeses qe helmon-pa emeruar zemren tundon!

Me thuaj qfare je ti qe kaq shume me terheq?!
Me thuaj cila eshte ajo magji qe keshtu fuqishem me rremben?!

Iluzjon i pathyeshem pas qkaje vrapoj?!
Pas hijes se shpirtit Zotin qe kerkon!

Por a tretet shpirti valle ne akullin qe spervelon?!
Ndoshta ateher kur dielli rrezet burgon!

Me thuaj jam e detyruar patjeter tkem imunitet?!
Te luftoj ne kete beteje gjersa dhimbja tmos me trete?!

Se te deshiroj afer te mberthyer mbrenda qdo qasti,
te njeje shikimin qe rremben fuqit... por ti mos degjo!

Deshiroj te burgos mbrenda zemres driten e briliantit,
te ndjeje se si dehemi thelle ne shpirte...por ti mos shiko!

Mos... te lutem mos me zhyt ne det,
sepse spo mesoj dot note e pastaj po mbytem krejt!

Se kam frike nga qetesia e shpirtit kur erresira me perqafon,
se malli per ty humbe arsyen dhe pas kujtimeve vrapon!

Kam frike nga zeri mbrenda meje qe therret,
ashtu i trishtuar per emrin tend papushim flet!!

Kam frike kur diqka e bukur ndodhe,
se mos vetmia padashur zbulon!!