Nje shpirt i madh, ne nje trup imcak,
qe boten, mbajti dhe perkundi ne duar,
mjekoj me melhemin e shpirtit te saj plag,
qe koha mjerane, s'nguroj per ti formuar.

Dy syt te embel, mbushur dashuri,
burim miresie, paqeje dhe besim.
nje zemer e madhe, ne nje trup femije,
vuajtjet e botes, mbajti per mbi shpin.

Dashuri, kurajo, besimin per jeten,
ushqente, diteve qe mbartnin halle,
dhe gjumin e nates, rembeu prej vetes,
mjekim, botes ne dhimbjet qe hapte.

Respekt dhe nderime per shpirtin human,
qe botes nuk i vjene shpesh,
dhe jam e nderuar qe quhem Shqiptare,
ky shpirt i madh, mban emrin, NENE TEREZ.