Sa e "vogël" jam përkrah teje!
Ti mal gjigand, i patundur!
Unë një zog, të këndoj ndër deje, ...
Në gjirin e ngrohtë të rri strukur!

Unë një lule e pemës tënde të artë,
Që çel cdo stinë, dimër e behar!
Më ndez me ngjyrën e kuqe të zjarrtë,
Aromë nga lulet e botës marrë.

Ti det i kaltër dhe unë një valë,
Që shkoj e vi lozonjare në rërë...
Të vi vërdallë me naze, ngadalë,
Në thellësinë e kaltër zhytem e tërë...