Sot mendimet nga s'me cojne,
dhe ndihem e gezuar,
copeza kujtese behen bashke,
bej nje xhiro n'kohen e shkuar.

Jemi tek none Tixhja,
te oborri i shtepise,
njezet e nje nipa e mbesa,
lagjja gumezhin me zera t'rinjsh.

Ne fund te oborrit,
ndodhet lekundesi,
per t'fluturuar mbi cati,
nje nga nje ne te ulemi.

Te qeshurat nuk ndalen,
barkun e mbajme me dore,
kur mbi lekundese hypin nenat,
dhe s'ka kush ti frenoje!