Brez i ri,
k’rrusur ecën
diellin vetëm la!
Fjalët,
kan’ harruar,
s’flitet si më parë!

Një mëndje falur rrjetesh
dritës blu që vret!
Dhe pagjum’si,
që shpirt’n e lirë e merr!

Ref:

Një ditë,
një shpresë,
që s’duhet lënë të vdes!
Fjalët,
janë ato, që duhet t’japin jetë!

Ecim,
ecim rrugësh,
diellin kemi pranë!
Dhe atëher’ do t’ them,
se do t’shohim qartë! o o o
shumë qart

!!! Shumë qart’ !!! o o o , e e !

Str.2

Botë e re,
në ndryshim, që ndjenjat ka bër’ „fli“!
Duart,
nuk ndjejnë më,
se diku tjetër rrijnë!

Me kohën rri dhe flas qart’,
dhe ajo do kohën e saj!
Dhe fjalë, shumë fjalë,
që na mbajnë kaq pranë!

Ref:

Një ditë,
një shpresë,
që s’duhet lënë të vdes!
Fjalët,
janë ato, që duhet t’japin jetë!

Ecim,
ecim rrugësh,
diellin kemi pranë!
Dhe atëher’ do t’ them,
se do t’shohim qartë! o o o , e e !
shumë qart’

!!! Shumë qart’ !!!


DËRGO