Une rapsodi omor nga Batllava
tan kete jetë o sa qesha e qava
Qysh në kohen o te fëminis
ja kam than o n’tela t’sharkis
Nuk ka odë Llapë e Gollakë
Qe se banem kaj konak
E nau mushke o mor sofra plotë
Near uqoft o per jetëe mote

Mbi keto bjeshk o t’nalta e krenare
me ship t’vejtra mikpritse bujare
Ku hala o m’tymon oxhaku
atje rrin o krenar Gollaku
Mej cop buk e kem qu diten
Kemë rujt kangen dhe traditen
Nuk ka mbet kun mriz as hije
Kangen tone oh qe se kanë nije

Kur m’kan thirr o n’darsem me knue
gezim ma t’madh o ska pas per mue
Pritshin oda o ka niqin vetë
ka pas llaf edhe muhabet
Kur ka rreh ky tel sharkie
Asht nalë llafi e za s’asht nije
Shkojshim knojshim o ka dy tri netë
Ka pasë llaf edhe muhabet

E maj men o te kapigjiku
kur na thirshin o mor mik pas miku
Sot pes mujë kemë nusen me marr
ju kem zgjedh ju per kangatar
Kem knu n’darsem pau kursy
Jem merzit kur e kem krye
Jami nda o tuj pershendet
Shokë tan jeten o na jena mbet

N’shiptari krejt ane e mban
Odë me odë kanges ja kem thane
Atë knaqsi kurr ma skem me gjetë
Oda e vjeter kun a mbet