Isha në kërkim!...
Të vetmin ushqim kam mik- librin...
e frymën- kam si ndëgjim,
mëshire kërkoj-dritën të mos e fikin...
Krijova një dashuri-artë
që të ik prej emocionit vetjak!...
Luftë e vështirë kundër të tillit emocinon,
është sikur të bësh një expozitë në mal,
por shumë të shijosh, kuptosh...
dhe të falë...
Që të mos ndalëm në një vend
mbaja hapa të sigurtë,
frymosja sipas veshit, sipash mpirjës
sipas tik-takut kohorë të klithjës!...
Unë jam në kërkim !..
Jo të dashurisë!...
Jo të mëshirës...
Jo të virtytit...
Jo të besnikërisë!...
Këto të gjithat i kam prekur
me të ndieshmin shpirtin tim...
Kërkojë lumturin!ë...
të shërojë shpirtin dhe hyjninë...
Ah !...Sa do të doja
të dashurohëm në lumturinë!...
Sa e shëndritshme...sa e ëmbël...
të rrish në vetmi dhe të heshtësh
të ndëgjosh me frymarrje
të kuvendosh me perendin ...
Atij që zemra i dorëzohet
bashkë me lumturinë!...