Ditën kur të kam përcjell
shpirtin tim me ty e lashë
e mu shuan hënë, e diell
në këtë jetë s’do t’rrimë më bashkë
mes luleve ti prehesh, nuk do të kthehesh
aaa do të jetoj me mall, deri sa të jem gjallë

kur për mua të jesh mërzit, ti në endërr më trokit
e më puth, më shuaj këtë mall
e ma fshij lotin e valë.

mes luleve ti prehesh, nuk do të kthehesh
aaa do të jetoj me mall, deri sa të jem gjallë

Shtatë ditë është kjo e pame
njerëzit i pres dhe i përcjell
e shtatëdhjetë vjet të tjera, për mua s'çel pranvera,
për mua nuk ka diell

Shtatë ditë është kjo e pame
njerëzit i pres dhe i përcjell
e shtatëdhjetë vjet të tjera, për mua s'çel pranvera,
për mua nuk ka diell

Shtatë ditë është kjo e pame
njerëzit i pres dhe i përcjell
e shtatëdhjetë vjet të tjera, për mua s'çel pranvera,
për mua nuk ka diell

Shtatë ditë është kjo e pame
njerëzit i pres dhe i përcjell
e shtatëdhjetë vjet të tjera, për mua s'çel pranvera,
për mua nuk ka diell

Shtatë ditë është kjo e pame
njerëzit i pres dhe i përcjell
e shtatëdhjetë vjet të tjera, për mua s'çel pranvera,
për mua nuk ka diell


Ky tekst u dërgua nga  Ela   vivakosova
DËRGO