Në kalendar ditët si shoh
unë vdes e ti jeto
si nuk frigohesh prej perendisë
ka me të mallku zjarri dashuris
Dashuria është akullore
që zemrën ta freskon
por është edhe zjarr
që zemrën ta pervlon
Nëse ndahem nga ti
do të qaj ditë e natë
do ta mallkoj nanën
që me lindi pa fatë
Buzët ti afrova
zemrën ta dhurova
e di qe s'gabova
që në ty u dashurova
Do të puthi ëmbël
që gjatë të më kujtosh
nëse ndonjë herë largohesh
përsëri të më kërkosh
Ti më bën akull
ti më bën zjarr
ti po më mbyt
ti po më ngjall
Kur bisedoj me të dashurën
krejt i harrojë
pa ty nuk vdes
as s'mund të jetoj
Në këtë natë të qetë
fryen një erë e lehtë
e kujtoj të dashurën
por në zemër me vretë
Pse të dua kaq shumë
unë as vetë se di
ndoshta me kanë dehur
puthjet qe mi dhurove ti
As tigri as luani
as deti as oqeani
as Drenoci në përgjithësi
nuk mund të me ndajn nga ti。