mes rreshtash perhumbem
ashtu si mos me keq
ne teret e nates
arrij dhe ne mengjes

mes shkronjash belbezoj
me sy hapur enderzoj
fluturoj mes maktheve
e deshirave pa sens

trullosem nga genjeshtrat
e loz me to dhe vet
harroj se c, pata thene
gulcoj me zemer e mendje
ne rahje shpejt e shpejt

realitet me trishton
syte lart ne qiell mbaj
o zot na mbro udhezo
udhetarin e kesaj toke
meshiro