Mora shokët shkuam në park
Ishte mbrëmje, kishte qetësi
Me kitarën ulur tek një stol
Nis një këngë me shokët e mi
Por dhe zëri s’ishte i lirë
Dhe kitara nuk binte lehtë
Më thanë shokët
Ç’farë ke ti kët’ natë
Mos në zemër diçka
Tiiii na mbaaaaaaan

Diçka kam që dua t’u them
Jo asgjë në zemër nuk mbaj
Në Vietnam o shooook
Bombarduan praap sonteeee
Shqetësimin toooooon
Në kitarë ta këndooooojm’

Merr kitarën shokët më thanë
Heshtja parkut ton’ nuk i shkon
Bombat që sot bien diku larg
Flakë ndezin dhe këngën tek ne
Për ç’do ditë ne lufta na sjell
Më pak heshtje, më shumë mendim
Ti kitara jonë sot këndooo
Të kendosh për ne dhe për ataaa

Kënga jonë ngrihet më lart
Sa shqetësime ajo bashkon
Në këtë mbrëmje në park,
Me shqetësim bie kitara
Në ç’do tingull të saj
Zëri ynë sot kumbooooon
Në kët mbrëmje në paaaark
Me shqetësim bie kitara
Në ç’do tingull të saaaaj


Ky tekst u dërgua nga Pierre-Pandeli Simsia
DËRGO