Sa her'që jom nxi nga syt' (x5)
Rrugve t'u u kacafyt
Durët që dridhen po zemrën e modhe
Jom cu gjithmon' gati për raundin e dyt'
Sa her' që e kom prek funin'
Hijenat që nëpër hije lunin'
Un'akoma habitem si kta nuk ma njofin trunin
I fola Zotit;
Se du talentin që m'dhe me Hip-Hop-in
Betohem merre, vetem m'i kthe shoket qe i largove aq shpejt nga kto rrug
Pasi zemren ma there
Tymosem fluturoj jasht atmosfere
S'du t'jem pjes e ksaj afere
Lekët, makinat dhe fama nuk jan asigjo
Si njeri nuk ke asilloj vlere
Trokita fort
Dyr qe su hapen
Shok qe u zhduken kur majen kapen
Mund t'i leshoni mbi mu t'gjitha stuhit e botes
N'syt e mi nuk e shuni flaken
Nuk kom nevoj për respektin e ktyne
Un' e maj men'
M'keni godit aty ku më shum' dhem'
Po un' akoma besoj te shoqnia vërtet si i cmen
Kjo shko per nonën ne' babën tim
Un' nuk jom bo lakmitar,
Uria nuk ma ka thy krenarin.
Zotin e modh e kom dëshmitar
Edhe përpara gjykatës duke buzëqesh
Dosjet që keni nuk e shprehin dot,
Botën e modhe që kom brenda meje, un nuk jom robot
Shpesh kom vepru si idiot
E rrezikova gjithcka vetëm për shoqërin;
Thika mbi shpin'
Un' edhe nëse do kthehesha pas do riboja po t'njëjtin veprim
Shpirtin ma keni coptu totalisht
Edhe pse nuk jom i brisht
Kjo ësht' epoka ku njerzit e pastër, jan' njerzit e trisht'
E them fatkeqsisht
Lekët jan' vepër e djallit, suksesi matet me to
Ata që hongrën nga e njëjta lug' u bo koh' që nuk i njoh
Duke ndjek ondrrat ne fundin e shishes
Edhe vdekjen posht' kmishes
Trunin e kom mush' perplot me ide kunder parimeve t'kishes
E di ësht' mëkat
Kjo ishte rruga e vetme që kisha për me u përshtat
Me predatorët në ktë habitat
Ose përndryshe Disfat'
Se du at' fat
Ju mund t'mendoni se jom psikopat
Sa her' që zgjodha opsionet e kqija
Po asnjoni nga ju nuk ka ec asnji sekond vesh me këpucet e mia
T'gjith ata qe kom nihmu'
Asnjoni nuk u kujtu
Ti edhe majën e botës me e pas n'dor,
un' jetën tate nuk e du
Për t'gjitha femrat me ftyrën e bukur ne' shpirtin skëterr
Jua kam fal t'gjitha gjonat pa vler, deri n'qindarkën e funit
Por t'lutem kohen mos ma merr
Mu vujtjet' zonin ma kan cjerr,
Po gojen nuk ma myllin dot aq leht
Diten qe do zhdukem nga kjo jet,
Shpirti im do jet' i qet
Rrugve nëpër kët qytet
Un' jom zoni i vërtet
Me kokën lart,
paragjykimet e ktyne tek un' nuk kan asi pushtet
Gishtin e tret
Kjo për mu' ësht' personale (x12)