Dushku bie mbulon token,
Sikur bëhet të mbulojë kokën,
Mbulohet mirë se mos ketë ftoft’,
Të bjerë gjumë për këtë mot.

Tokë, moj tokë, sa shumë gjëra mban,
Si nuk lodhesh nga tërë ky nam.
Dukesh e lumtur me tere keto ngjyra,

Të bukura, të hidhura, të përkryera

Je e lodhur me shumë gjëra,
Gjëmon, ulëron, qan e loton,
Askush nuk të sheh, e të ndëgjon.

Si të ishim, si të mos ishim,
Shumë herë thua ulërishëm.
Po çfar të besh, ti moj tokë,
Një ditë të dëgjojmë fuqishëm,

Me peshën e dhimbjes mbi kokë...