Pëllumb i bardhë folëm sot,
mos këndo, por mu bëj shok.
Mallërishëm jam, o shënjë lirie,
mbytma mua këtë mall vetmie.

Pendohem, pendohem më vonë,
por tani pëllumb mallin kam.
Më beso, Ti, më beso,

po të mos ketë deti ujë,
toka për jetë do mbetet e etur,
anijet mbeten me velat ngrehur.
Atëhër me beso, dhe ta dish,
përmallin tim,

toka detin e bën shkretëtirë trefish.

Livadhet blegëruar, fluturimthi shikon,
dhe lulet e kuqe nuk ngjyrojnë,
më beso, Ti më beso, bleta nuk mjalton,
diçka atje ka ndodh,
zemrën malli prush e djeg, e shkrumon.

Nëse foshnja kur lind nuk qan,
nëse nëna dhimbje nuk mbanë,
yjet natën nuk vezullojnë,
hëna dritën ndal, dhe ofshan…

Më beso, Ti, më beso, shpirtin nga unë malli,
ka rrëmbyer zvarrë, pranë shtëpisë te livadhi…