vetmine,toka shiun e perpin
gjethet bijne,ftohte era ngrin
njerzt e kane humbe ngjyren
momente depresive kur nuk ta shoh ftyren
distanca e bon tveten
tash,ti me tjetrin e une jom me tjetren
me forc tu e shty
se kurre smundem me dashte qysh tkom dashte ty
per ni moment kujtimet msulmojne
une bi per toke e dhimbjet me arrestojne
sa keq ikin vitet
mungesa jote nuk zbehet po vec rritet

ref:
sa here qe vjen vjeshta ne Prishtine
mkujtohesh ti
e ti mke ike,si gjethet qe bijne
e prap mungon ti

na nuk jetojme na vec jemi gjalle
kujtohemi shpesh e nihemi rralle
fati jone i prishte
sa panike kur shihemi aksidentalisht
krijum lidhje treja,sa trishtim
jo prej dashnise po vec per ngushllim
ose prej frikes mos po mbesim vetem
te dy te paafte me e sfidu tverteten
kujtimet i kthejne imazhet
kur jeta jone o kon perralle e na personazhet
si anderr ngjum
sma merr mendja qe mundem me dashte dikon ma shume

ref:
sa here qe vjen vjeshta ne Prishtine
mkujtohesh ti
e ti mke ike,si gjethet qe bijne
e prap mungon ti

sa here tshoh ne anderr merzitem
se ti gjithmone zhdukesh kur e ndezi driten
mungon zani yt prekja jote
menihere cohna veshna pi gote mas gote
dal filloj me ece rrugeve vetem
dielli del shpejt e une prap nterr mbetem
kur e di qe shume pak ka shprese
se fati eshte perpara e na ni hap me vonese

ref:
sa here qe vjen vjeshta ne Prishtine
mkujtohesh ti
e ti mke ike,si gjethet qe bijne
e prap mungon ti
(2x)


Ky tekst u dërgua nga Vanessa
DËRGO