Ti je melodia ime, nostalgjia e saj
tingulli me i bukur, qe luaj ne kitar
rrjeshta poezie, te shkruajtura plot mall
ndjenja me e bukur, dashuria e pare

bregdetit sot dola, te te kujtoj ty
kohen plot magji, qe kishim ne te dy
lumturia jone me emrin gjithesi
teli i kitares, qe tingullon pergjithnji

instumenti i zemres, se dashuris pa fund
nota muzikore, mesazh ne dileme
deti valezuar, pa fillim pa fund
anija vozitese, iken e skthehet me

era te ndihmoi, ne udhetimin tend
te ikje pa u shpjeguar, diku ne tjeter vend
te largoheshe nga une, e me mos tu ktheje
te mos ishe ketu dhe pse zemren ma rrembeve

vazhdove udhetimin, une bregdetit dal
me kembe te zbathura, per ty prape ndjej mall
te mos jesh e imja, kete dot se ndal
do mbetesh melodia zemres, e luajtur ne kitar