E afert...
Ngrohtesi buzesh, ndritje sysh...
Te shoh si te jesh e enderrt...
Zjarr drithmave te dashurise!
Kristalin e qiellit te engjellt...

Sa ngjitur...
Ndiej magnetin e qenies tende ne vale...
Oh, engjelli im, sa te kam pritur...
Ne buzet e tua gjithe shpirtin te vare...

E ndrojtjen tende,
fytyreskuqjen mbledh...
E rrembej ne shqisat e mia, te pesta...
Praneveruar, diellnajen e majit te te fsheh...
Sa shume te desha, te desha...

Si drite, vezullim ylberi ne pike vese,
kur mengjesi bie petaleve te majit!
Ti, qenie dashurie njeqindfish e ndjeshme,
sa dua te mbytem ne zjarrin e saj, kllapat e saj...

E dua, dua, duaaaa...
Si piken e veses te ndritur ne syth,
kur qielli mengjesit kalteruar...

Ti, bote ndjenjash shum-fish dashurish,
qe kurre nuk mund te te le, nje cast...
Je dashuria ime qe vlon thellesish!