Ziliqarët e të trashët kurrë nuk mund t’i kuptojnë shtysat nga të cilat veprojnë mendjet e ndritura, prandaj sapo u gjejnë kundërthënie të sipërfaqshme, kapen menjëherë pas tyre.

Zemra e njeriut ka kufi në dashuri, por jo edhe në urretje

Urrejtja është një nxitës, ajo të bën të rrosh, të frymëzon hakmarrjen, ndërsa mëshira të vret, ajo dobëson edhe më tej dobësinë tonë.

Tronditjet e mëdha të jetës na shërojnë nga frikërat e vogla.

Të sëmurët kanë disa mendime të çuditeshme. Ata janë si fëmijet, nuk dine çfare kërkojnë.

T’i dalësh e para përballë të dashurit është një gabim që burrat rrallë ta falin.

Si të hedhim një ure mbi këtë gremine?

Puna i jep shkëlqim rinisë dhe nder pleqërisë.

Puna është e domosdoshme për shëndetin e njeriut, lodhja është e nevojshme për të shijuar pushimin.

Po heq vështirësi të mëdha: po dramatizoj gjëra të thjeshta!

Për të derdhur gjak duhet të kesh o vogëlush, por ti ke vetëm balte nder deje

Në qoftë se drita është dashuria e parë e jetës, a thua dashuria është drita e zemrës?

Në foftë se ndjenja e shpirtmirësisë dhe e shoqërimit është një fe, mund të themi se ai ishte ateist.

Në art për çdo njeri të talentuar ka një mijë të rëndomtë.

Mirënjohja ndaj prindërve është një borxh që fëmijët nuk e pranojnë gjithmonë në inventar.

Mirënjohja është një borxh që fëmijet nuk e pranojnë gjithmonë në inventor

Lotët janë po aq ngjitës sa edhe të qeshurit.

Lavdia është një helm që duhet marrë me doza të vogla.

Lavdia është dielli i të vdekurve.

Kushton shtrenjtë dhe ruhet keq.