Eh zeri mallit nga amerika
dhe dy vargje te shpirtit dhen ne telefon
ahh nuk shtyhet larg shqipes
as nata as dita
plasa te vi prane
po kush, po kush me beson.

Ahh dy fjale zemre para jush dua ti them
dite e nate ne gjirokaster shof bukurit perreth
shikoj dhe sngopem lunxherin edhe malin
aty ku therrimet cajn permes te rrallit

me dy vargje kengesh fshi ca re n qiell
me nje melodi luleje zgjoj nje mengjes
gjithe lulkuqetne guroret te marin diell
dhe bletet te shetisin lulet gjith ves

pa zgjohem mengjeseve ne lunxheri
blegerime e deleve e qingjave qe pijne
kemboret zilet cylet dhe cobanet
zogjte dhe cinxugjt me bejn te hedh valle

kengen e bilbilit ta zbret pranvera
me nje tufe gushkuqe qe zaptojn ne ferra
me nje dallendyshe dhe foleja ne qosh
gumezhime e bleteve te lulja mbi shtog

ee glikot e ftoit mpiksur neper kupa
me barkun e thar mjalte me fiqk te zinj
ne nje thes me arre mbledhur neper kupa
ven menjan te cahen per vitin e ri

nje nuse si yll veshur kadife me arr
gjokset gush mbuluar
gjerdan margaritar
un mbetem te dasma e tradites se par
nusen do ta mar o mbi kal t bardhe