D allgët e detit të trazuara nga olkat,
R rafshuan çdo gjë,
I morën lakmitarët me veti,
L anë shoqërinë tonë.
O dallgë të detit me olka të bukura,
N derime për nder.

N derime,
O lka mishngrënëse
L atë shoqërinë me vlerë.

A rdhmëria jonë,
R rezatim i lartë,
B urrëri shoqërore.
N daluni shikoni,
O lka më e bukur e detit,
R uajti shoqërinë tonë.

I përbiu të këqinjët,
M adje as hije nuk ju la,
E ruajti shoqërinë tonë,
R rnoftë për jetë tha.