Stinët E Mia
E sheh atë shtëpi lart në kodër
që porsi një kërpudhë ka mbirë?
Atje do të doja të strehoheshim,
larg botës së çmendur, unë e ti.
Trupin do të ma mbulosh me lule
dhe do të më duash në çdo petal,
brishtësitë do të mbash në duar
kur të më prekësh si një fllad.
Era do t’i flakë tutje petalet,
do të zbulojë vjeshtën tek unë,
vyshkjen, perëndimin e bukurisë
e rininë e tretur në çdo rrudhë.
E sheh atë shtëpi, gati ireale,
sfond i një përralle të lashtë?
Dua t’i jetoj atje stinët e mia,
për një muaj, një javë a më pak.
që porsi një kërpudhë ka mbirë?
Atje do të doja të strehoheshim,
larg botës së çmendur, unë e ti.
Trupin do të ma mbulosh me lule
dhe do të më duash në çdo petal,
brishtësitë do të mbash në duar
kur të më prekësh si një fllad.
Era do t’i flakë tutje petalet,
do të zbulojë vjeshtën tek unë,
vyshkjen, perëndimin e bukurisë
e rininë e tretur në çdo rrudhë.
E sheh atë shtëpi, gati ireale,
sfond i një përralle të lashtë?
Dua t’i jetoj atje stinët e mia,
për një muaj, një javë a më pak.
Nga libri “Pa atdhe”, 2017
Më shumë nga Irma Kurti
- Skenari I Një Dite
- Do Të Më Duash Përsëri?
- Trupi Im Prej Gruaje
- Larg Syve Të Mi
- Ti Ishe Gabimi Im
- Nëse Duhet Të Ndahemi
- Unë E Kam Dashur Këtë Njeri
- Je Mërzitur Me Mua
- Herët A Vonë
- Mëkat Të Mbyllësh Sytë
- Je Veçse Një Hije
- Të Të Duash Ty
- Si E Ndjen Veten Vogëlush?
- Shiu
- Dua Të Jetoj, Që Të Vdes Me Ty
- Buzëqeshja E Nënës
Komente 0