e hodha veshtrimin ne horizont
e pash "te ardhmen" me priste aty
me fytyren ngrysur, mes shume pikepyetjesh
vazhdonte cuditshem tme shihte ne sy

e ktheva koken pas, per te fundit here
gjeta "te shkuaren" veshur me trishtim
me nje ze te mekur ajo me tha : -
'me fal qe ste dhash,sa meritoje ti'

tjeter toke, i palodhur
ne kerkim te endrrave i nisur
ne nje bote te panjohur
endesha si femij sot i braktisur
por isha zot i vetes time
ku asgje nuk me trembte
vec koha qe ikte

e ndjeja peshen,e veshtirsive
qe jeta m ofronte ,mbi supe i ngrija
por nuk me lodhnin keto
me shume se kurre i sigurt
farat e fatit tim...ne cdo hap i mbjell

nese me pyesni per cfare mendoje me shume?
si ne nje labirint pa dalje gjendem perher
dhe nese me pyesni se cfare kerkoje pafund?
si tja dal te shoh driten....kur jam i humbur neper terr

ne tjeter toke..i palodhur
ne kerkim te endrrave i nisur....


Ky tekst u dërgua nga joni aliraj
DËRGO