Unë jetoj pa jetuar në timen
dhe në një mënyrë të tillë shpresoj,
se vdes sepse nuk vdes.
Une
Unë nuk jetoj më në mua,
dhe pa Zotin nuk mund të jetoj;
sepse pa të dhe pa mua mbetem,
kjo e gjallë çfarë do të jetë?
Një mijë vdekje do të më bëhen
Epo, vetë jetën time e pres
duke vdekur sepse nuk vdes.
II
Kjo jetë që unë jetoj
është privim nga të jetuarit;
dhe kështu është e vazhdueshme të vdesësh
derisa të jetoj me ty.
Hej, Zoti im, çfarë them:
se nuk e dua kete jete,
se vdes sepse nuk vdes.
III
Të mungosh nga ti
Cfare jete mund te kem,
por vdekja vuan
me e madhja qe kam pare?
Kam një keqardhje për veten time
Epo për fat të mirë unë këmbëngul
se vdes, sepse nuk vdes.
IV
Peshku që del nga uji
edhe lehtësimi nuk mungon,
se në vdekje ai vuan
në fund vdekja ia vlen.
Çfarë vdekje do të ketë që është e barabartë
për të jetuarin tim të mëshirshëm,
Epo, nëse jetoj aq më shumë vdes?
V
Kur mendoj të lehtësohem
për tu parë në Sacramento,
me bej me shume ndjenje
të mos jesh në gjendje të të shijojë;
gjithçka është për më shumë dhimbje
per te mos te pare ashtu si dua,
dhe unë vdes sepse nuk vdes.