Jar, për mu’ paska kenun kismet
Me kenë ti e tjera kujt.
I: Mbasi të du’, ban merhamet!
Jar, dhe ti më du’j! :I
O të vegova e më ra terri.
Hupa e nuk k'jesh insanë
E pashë mirë se s’mund t’dal açik
Jar, ty moj zojë e randë!
Kah të shof sytë s’mund t’i daj
E prej gojet nuk të lëshoj.
Po më mbushen sytë me vaj
Jar mor si s’mbaroj!?