Maraku ma i randë se plum’i
Paske zemrën katileshë.
I: Bij me fjetë e s’më merr gjumi
Janë kah m’lu’jnë mend e kresë. :I
Ky marak fort më mundoi
Tash dy vjet e gati tri.
Fushë e male do i kërkoj
E do t’bahem jeremi.
Po t’i qes nja dy tri bejte
Venja veshin mori dritë.
Karajfil me gonxhe t’verdha,
Si na bane natën ditë?
N’pranverë këndon bylbyli
Në bahçe ulet rrallë.
Sy e vetull porsi ylli
Ty të lutem me m’i falë..