I: Kur bie fyelli çiftelia, natën deri vonë
Vet nga zemra knon Malësia, krenaria jonë.
Ti o fyell i bariut, bukur po tingëllon
Nëpër bjeshkët e Malësisë, që lavdi t’këndojnë. :I
Ref.:
Bjeri çiftelisë mor djalë!
Këngë e trimave t’ushtojë!
Kur bie fyelli çiftelia natën deri vonë
Vet nga zemra knon Malësia, krenaria jonë.
Mbushen malet me teraca, shkallë-shkallë qëndisë
Do t’i kthejmë në tokë pjellore, shkrepat e Malësisë.
Prandaj kanga dhe jehona maleve ushton
Sot po g’zojnë zemrat tona, k’non Malësia jonë.
Ref.::
Bjeri çiftelisë mor djale
Kenget e trimave te ushtoje