Maja e LLogaras mbi Vlorë
fryn erë e mban shumë borë,
ditën që është mbyt anija
çoç ka parë e nuk tregon...

i flet LLogaraja detit
o deti me kaltërsi,
pse gjysmët na i dërgove
ca i mban pengje në gji..

o deti me ujë të kaltër,
ç`faj të patën fëmija ?
që kur ti u more jetën
ç`të besosh tek perëndia.

Po ju o nënat Vlonjate,
për kë të qani më shumë ?
për ata që piu deti,
a për ata që u vranë me plumbë..

Obelisku që është ngritur
do ta lajnë nënat me lotë,
do tju kërkoj syri bijtë
por nuk do ti shohin dot...