I
Përse nuk e ndërron një mangësi,
me atë botë,
E shoh që je ulur tani,
më dëgjo

II
Nëse je e vetme në borë,
më shiko,
Edhe pse je e humbur tani,
më kërko

III
Fillo asaj rruge ec,
ndoshta afër do t’jesh,
Hapi sytë e shiko drejt,
atje mund t’më gjesh

IV
Përse nuk ndërron ti,
pse je e shurdhër,
Ende je e lumtur,
e pres kohën kur do t’zgjohesh ti

V
Por prapë je ti ajo që vendos,
se nga duhet të shkosh,
Nëse e gjen rrugën hyr aty,
Aty…

VI
Përse nuk ndërron ti,
pse je e shurdhër,
Ende je e lumtur,
e pres kohën kur do t’zgjohesh ti