Tashme gjithcka po tingellon,
si deshtim qetesia jehon.
Ne keshtjelljen e vetmise,
nje person,
dhe kjo me frigon.
Vetem vetja ne kete terr me lendon.
Asgjeja sundon.

E dashur nga te gjithe
e askush s’me do.
S’me do, se une jam kjo.

Mbretereshe pa mbreteri
sundoj kete vetmi,
s’ka njeri,
ti pa mu.
Perendeshe pa gjithesi
asgje nuk kerkoj,
une dhuroj,
dua te te du.