Du t’rrëshqas mbi vetminë tënde
Du t’vrapoj e t’arrij e djersitur mbi
pirgun e trunit tënd.

E aty, aty n’majë
t’bërtas krejt,
krejt fjalët e ndyta që i k’puta
gjatë rrugës sime tek ti.

Du t’gropohem bashkë me heshtjen tënde
e thjesht, o thjesht ta përqafoj nën dhe.

Du t’rrëshqas mbi vetminë tënde
Du t’rrëshqas mbi vetminë tënde

Vrapoj, rrëshqas, gropohem,
vrapoj, bërtas, gropohem,
rrëshqas.