Ishte viti gjashtëdhjetë
Unë atëherë isha fëmijë
Me shumë gazeta në dorë
Në shkollë erdhi një njeri.

Orën e parë me mësuesin
Erdhi ai xhaxhai me plis
Nga një gazetë na shpërndau
Mbi banka t`gjithëve-gratis.

Të gjitha shkronjat s`i kishim mësuar
Ama kalonim n`harmoni pa grindje
Ndërsa gazetës që kishim në duar
I thoshim Rilindje e dikush Lirindje.

Me “Rilindjen” u rritëm bashkë
Ajo kishte faqen për fëmijë
Duke lexuar poetët më të vjetër
Edhe unë nisa t`botoj poezi.

Kur u bë e zonja kur u bë e madhe
Pse thoshte t`vërtetën pengesa i vunë
Dhembjen e saj tash sa vite
Me shpirt e zemër e ndjeva dhe unë.

Rilindja e “Rilindjes” më gëzoi pa masë
Unë po thinjem ajo le të rritet
Rrugë me gjemba kurrë mos pastë
Rrita e saj kurrë mos t`ndërpritet.