Ne oborr, ne dege te manit,
nje bilbil ia ka nisur vajit.
Fort te lutem o shpend i rralle
-perse ti vajit ia ke marre?
Eh! Djale i vogel na qenke trim,
zemra me ka rene ne pikellim,
se te rinjte e fshatit tim,
arratisen ne rruge pa kthim.
Ne jete kam pasur deshire,
te kendoj te jem i lire,
duke fluturuar lis me lis,
i gezohesha ardhmerise.
Vite te tera po pres me kot,
ne vajtime i mbytur ne lot,
ikin larg per kafshate gole;
-kujt ia lene prinder e troje?
E kam veshtire por shpresoj,
se, pas vajtimit do te gezoj.
Trojet tona do te gjallerojne,
dhe syte, nuk do te lotojne.