Jetoje larg kujdesit
Frymoje e etur për dashuri
Shikjoja vijën e ndarjes së egër
Mëmëdheu im e shtrenjta Shqipëri.

Kreshtat tmerrësisht të varfëruar
Detet në pafundësi të vetmuar
Ajri i rënduar dhe neveritës
Gërshetuar në ty e çmuara atdhe.

Rrugëtimi mijëravjeçar në errësirat e historisë
Shkelur nga barbarët gllabëritur nga korbi i zi
Vajtonte deti gjëmonin mallet shqype
Jetohej në varfëri shkëputur gjallëria
U harrue anashkalue u anatemue
U fut në harresë në shkretëtirën e pafund
Helmosur fryma i trazuar shpirti
Farkëtuar si I kotë pa vlerë pafrytshëm
Frynin erërat shkatërruese stuhia monotone
Zhurma e armëve përsëritej
Gjaku brez pas brezi freskohej
Kujtonte hienën e ardhacakëve mizor…

NE
Jetonin në ankth e tmerr
Ushqeheshim me mëri dhe urrejtje
Dyert e mbyllura muret e larta
Ndërgjegja e vrarë emocionet e dhunuar
Dora tinzake gjak përsëri gjak
Notonte jeta në detin e tmerruar
Heshtje varri kundëmonte
Stuhitë ballkanase paepur godasin
Ata të fshehtë pispillosur buzëqeshur
Kafshët kërkonin prenë në Ne…

Ngritu mbretëreshë hapi krahët
Lundëro bjeshkëve alpeve shqype
Zonjë e bekuar nëna e shqiptarisë
Zëri Besë le të jehoj fuqishëm…

…dhe kur fundosen aspiratat e piratëve
Goditur nga dora yt e hekurt
Valëzo shesheve të qëndisura me nam
Ndriçuar me krenari dhe bujari
Vëllazërit e bashkuar me fjalën e dhënë Besë
Kushtetutën e Lidhjes
Askush dhe asgjë nuk guxon të nëpërkëmbë
As erërat më të fuqishme tokësore
Stuhitë e deteve shembjet e fortifikatave
Tmerri i luftës mortajat botërore
ASGJË

Kushtetuta do jetoj
Ai-populli veshur me burrëri frymëzuar me Besë
Do ruaj
Deri në ditën e apokalipsës
Mbijetojë edhe ditën e gjykimit…

MOS
Mos të grushtohet dija helmohet rinia
Mbjellet fara e urrejtjes vëllazërore
Mos të vërshojnë burgjet rrymat politike…

SOT

Në ty gërshetohen Shqipja dhe Shqiponja
Vëllazërit e ndarë shtegëtojnë shtigjeve
Bashkuar vetëm të bashkuar do arrijmë horizontet
Do rrugëtojmë në bardhësinë e bukurës ardhmëri.