Në atë pritë tek ura e pranverës
Mbylli sytë djaloshi në rini
Sheh hijen që rrëshkjet tek lapidari
Kujtojmë çdo vjet të rënin e lirisë.

Ndalur është koha e kujtimeve
Ndjenjat e ngrohta më sulmojnë
Në ajër notojnë zërat e nxënësve
Respekt i pamatur mbretëron.

Fjalët këto derdhin dritë
Në ngjarjen e besës dhe besnikërisë
Vendosur ec rrugës së gjarpëruar të malit
Ushtari shtegton drejt hienave të natës.

Krismat e vdekjes larg u ndëgjuan
Shiu u ndal gjakun për të mos shpërlarë
Pëshpëriti fjalët e fundit më vranë
Cicërimat e zogjëve u ndalën papandehur.

Rrënjët e pemës tani frute të kuqe kanë
Pa i mbushur tridhjetatë u bë martir
Mbledhur sot në atë vend u takuan
Shokët e luftës dëshmorin për të kujtuar.