Ditë po kalojnë në dhembje,
Netët po ikun ngadalë në vuajtje,
Javët janë bërë shekuj,
E muaji u bë milenium,
Nuk shkon jeta pa ty.
Prita se ndoshta sot do ndryshon mendje,
Do vish e të më takossh,
Por si dikut jo, nuk do vish.
Prita të vish të ma fshish lotin në faqe.
Prita të vish të më përqafosh edhe njëherë.
Prita se do vish e të shohësh së paku.
Prita aq shumë, derisa edhe pritja u lodhë.
Ende do të pres edhe pse e di që nuk vjen më.
Pritja më mbyt të gjallë.
Do të pres derisa të shoh me unazë në gisht.
Do të pres derisa me vello nusrie të të të shoh veshur.
Do të pres derisa nuk do të ketë durim as pritja.
Prita, po pres dhe do të pres derisa të kem frymë.