Me ler te bie ne preherin tend te ngrohte
O hallemadhja ime shekullore!
Te puth duart e tua, me te mirat ne bote,
I ngazellyeer te hesht me heshtje foshnjore;
Duart e tua qe u rregjen nga puna
Dhe gishterinjte qe zune kallo nga kembezat e dyfekeve,
Dhe supet qe u varen nga xhokja e nga guna,
Dhe mesin qe u hollua nga gjerdanet e fishekeve,
Dhe ballin qe rrudh e u lerua nga mendimi,
Dhe beben e syrit qe u mpreh nga shenjestra,
Dhe kembet qe u zmadhuan nga ecja e mundimi
Dhe qerpiket qe u dogjen nga baruti ne shkrepa...

Ti syte lan ne mengjes me ujin e krojeve te maleve
Ti lleret lemon ne mengjes me shkumen e deteve,
Ti faqet fshin me peshqirin e madh te livadheve,
Ti floket lyen me lengun e luleve te bjeshkeve...
Dhe cdo mengjes behesh me e re dhe perze zhubra e
rudha
Ne rrime ne prehrin tend e doren na shkon ne floke
Thinjet na fshin kur gjunjet na dhembin nga udha,
Lodhjen na heq kur zgjuar na tretesh mbi koke...

Qendroj para teje,
Ja tek me ke,
Ne krahet e tua,
Mua,
Birin tend, shembellimin e qenies tende,
Ate qe tha sa hapi syte
Ne djep:
"Te dua!"
Dhe fjalen e peshes se rende e ruajten malet e rende..

4.Gjithe dashurite per nenat qe jane e do vijne
Ne prehrin tend te madh i kam vene,
Gjithe dashurite per grate, per shoket e miqte
T'i kam sjelle t'i ngrohesh o nene!
Jeton dashuria per ty, se birin tend s'e thau
civilizimi

S'e thau shekulli i atomit dhe i zbritjes ne hene;
Ne buzet e plasura s'iu vyshk belbezimi,
Belbezimi i foshnjes qe pergjerohet per nene.

Biri yt di te ulet ne sofren qe shtrojne fshataret
ne oborr,
Sic ulet ne banketet qe shtrojne kryeministrat;
Biri yt di te hyje ne laboratorin termoberthamor,
Sic hyn ne aren ku zgjatin mustaqet misrat...
Cdo gje qe me dhe trashegim e kam mbajtur
Kudo qe kam shkuar,
Kudo qe kam vajtur.